Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

być u kogoś na służbie

См. также в других словарях:

  • być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… …   Słownik języka polskiego

  • posłużyć — dk VIb, posłużyćżę, posłużyćżysz, posłużyćsłuż, posłużyćżył posługiwać ndk IX, posłużyćguję, posłużyćgujesz, posłużyćguj, posłużyćiwał 1. tylko dk «zostać użytym jako pomoc, środek, narzędzie do osiągnięcia jakiegoś celu; przydać się do czegoś»… …   Słownik języka polskiego

  • oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

  • pracować — ndk IV, pracowaćcuję, pracowaćcujesz, pracowaćcuj, pracowaćował 1. «wykonywać jakąś pracę, spełniać jakieś czynności; zajmować się czymś, robić coś» Pracować fizycznie, umysłowo, naukowo. Pracować zawodowo, zarobkowo, społecznie. Pracować… …   Słownik języka polskiego

  • służba — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. służbabie {{/stl 8}}{{stl 7}} instytucja użyteczności publicznej lub wydzielona komórka w strukturze organizacyjnej jakiejś instytucji, powołana do spełniania określonych zadań; też: wchodzący w jej skład… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • służba — ż IV, CMs. służbabie; lm D. służb 1. «działalność, praca instytucji użyteczności publicznej, wojska, obejmująca określoną dziedzinę; także ta instytucja, pracownicy tej instytucji» Służba meteorologiczna, rolna, geologiczna. Służba frontowa,… …   Słownik języka polskiego

  • sąd — m IV, D. u, Ms. sądzie; lm M. y 1. «państwowy organ wymiaru sprawiedliwości; zespół sędziów» Sąd apelacyjny, kasacyjny, rewizyjny. Sąd cywilny, karny. Sąd wojewódzki. Sąd dla nieletnich. Prezes sądu. Skład sądu. Wyrok są …   Słownik języka polskiego

  • opuścić — dk VIa, opuszczę, opuścićcisz, opuść, opuścićcił, opuszczony opuszczać ndk I, opuścićam, opuścićasz, opuścićają, opuścićaj, opuścićał, opuścićany 1. «zmienić położenie czegoś przez skierowanie ku dołowi; zniżyć, zwiesić, spuścić» Opuścić rękę.… …   Słownik języka polskiego

  • zjeść — 1. Ktoś zje diabła, nim (jeżeli) coś zrobi, nim (jeżeli) coś się stanie «ktoś nigdy czegoś nie zrobi» 2. Lubić dobrze zjeść a) «lubić smaczne potrawy; także: lubić obfite posiłki»: Benisia – tak ją w rodzinie nazywano – była łagodna i dobra, a… …   Słownik frazeologiczny

  • zjadać — 1. Ktoś zje diabła, nim (jeżeli) coś zrobi, nim (jeżeli) coś się stanie «ktoś nigdy czegoś nie zrobi» 2. Lubić dobrze zjeść a) «lubić smaczne potrawy; także: lubić obfite posiłki»: Benisia – tak ją w rodzinie nazywano – była łagodna i dobra, a… …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»